Ogólnie,okucia z żeliwa sferoidalnego,mają konstrukcję zbliżoną do kształtek z żeliwa szarego, a ich końce są kołnierzowe lub, najlepiej, kielichowe.
Większa wytrzymałość mechaniczna żeliwa sferoidalnego pozwoliła na udoskonalenie konstrukcji kształtek i zmniejszenie ich wymiarów.Ułatwia to układanie sieci w zatłoczonych aglomeracjach dużych miast oraz powoduje zmniejszenie wielkości komór zaworowych, których wymiary zależą głównie od przestrzeni zajmowanej przez armaturę.
Kołnierzowe kielichy i proste kołnierze mają średnicę wewnętrzną wystarczająco powiększoną, aby umożliwić przesuwanie się sąsiednich rur, ułatwiając i wzdłużną regulację odcinków rurociągu.
Łuki dwukielichowe mają długość rosnącą proporcjonalnie do ich kąta odchylenia, a ich powierzchnia przylegania do bloków oporowych jest w ten sposób dostosowana do wielkości sił bocznych, jakie wywierają na te bloki oporowe.
Zastosowanie kołnierzy redukcyjnych i stożków dwukołnierzowych pozwoliło na uproszczenie asortymentu trójników kołnierzowo-odgałęźnych zastosowanie kombinacji tych kształtek pozwala na zapewnienie użytkownikom jak największej liczby możliwości przy najmniejszej liczbie typów odlewy.
Efektem takiego rozwiązania opartego na statystykach rynkowych jest zmniejszenie zapasów zarówno w zakładach manufaktury, jak i u klienta, a także ułatwienie zaopatrzenia.
Stożki dwukielichowe, stosowane głównie do redukcji średnicy, mają najkrótsze możliwe do wykonania długości.
Stożki dwukołnierzowe, zwykle umieszczane między dwiema kolejnymi średnicami, mają długość proporcjonalną do zmiany średnicy, przy czym każda strona jest nachylona pod kątem 5 do osi i dobierana tak, aby zmniejszyć straty ciśnienia, gdy stożki są używane do zwiększenia średnica.
Czas publikacji: 15 czerwca-2021